გაეროს (გაერო) მიერ დადგენილი 17 გლობალური მდგრადი განვითარების მიზნის თანახმად, მწარმოებლებისგან მოსალოდნელია, რომ ისინი მაქსიმალურად შეამცირებენ გარემოზე ზემოქმედებას და არა მხოლოდ ოპტიმიზაციას გაუწევენ ენერგიის გამოყენებას. მიუხედავად იმისა, რომ კომპანიების უმეტესობა დიდ მნიშვნელობას ანიჭებს სოციალურ პასუხისმგებლობას, სენდვიკ კორომანტის შეფასებით: მწარმოებლები გადამუშავების პროცესში მასალების 10%-დან 30%-მდე ხარჯავენ, ხოლო დამუშავების ეფექტურობა ხშირად 50%-ზე ნაკლებია დაგეგმვისა და დამუშავების ეტაპებზე.
მაშ, რა უნდა გააკეთონ მწარმოებლებმა? გაეროს მიერ დადგენილი მდგრადი განვითარების მიზნები ორ მთავარ მიდგომას გვთავაზობს, რომლებიც ითვალისწინებენ ისეთ ფაქტორებს, როგორიცაა მოსახლეობის ზრდა, შეზღუდული რესურსები და წრფივი ეკონომიკა. პირველი არის ტექნიკური გამოწვევების მოგვარება. ხშირად ნახსენებია ინდუსტრია 4.0-ის კონცეფციები, როგორიცაა კიბერფიზიკური სისტემები, დიდი მონაცემები და ნივთების ინტერნეტი (IoT) - როგორც მწარმოებლებისთვის ჯართის მაჩვენებლების შემცირებისა და წინსვლის გზა.
თუმცა, ეს კონცეფციები უგულებელყოფს იმ ფაქტს, რომ მწარმოებლების უმეტესობამ ჯერ არ დანერგა ციფრული თანამედროვე ჩარხები ფოლადის გადაბრუნების ოპერაციებისთვის.
მწარმოებლების უმეტესობამ იცის, თუ რამდენად მნიშვნელოვანია ჩანართის კლასის შერჩევა ფოლადის გადამუშავების ეფექტურობისა და პროდუქტიულობის გასაუმჯობესებლად და როგორ მოქმედებს ეს საერთო მაჩვენებლებსა და ხელსაწყოს სიცოცხლის ხანგრძლივობაზე. თუმცა, არსებობს ერთი ხრიკი, რომელსაც ბევრი მწარმოებელი ვერ ხვდება: ხელსაწყოს გამოყენების ჰოლისტიკური კონცეფციის არარსებობა - რომელიც მოიცავს ყველა ფაქტორს: მოწინავე ჩანართებს, ხელსაწყოს დამჭერებს და მარტივად ადაპტირებად ციფრულ გადაწყვეტილებებს. თითოეული ეს ფაქტორი ამცირებს ენერგიის მოხმარებას და ნარჩენებს, რაც იწვევს ფოლადის გადამუშავების უფრო მდგრად ოპერაციებს.
გამოქვეყნების დრო: 2022 წლის 21 თებერვალი
